Ziębice - mapa Polski, położenie, plan miasta, opis i zdjęcia

Ziębice to miasto w woj. dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Ziębice.

Ziębice, miasto położone nad górnym biegiem Oławy, u południowego krańca Kotliny Henrykowskiej i południowej krawędzi Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich.

Przed decydującym dla dziejów Śląska momentem, jakim była nawałnica tatarska 1241 roku, Ziębice istniały jako osada Sambice (1234). Nazwa pochodziła prawdopodobnie od Zęba (Samba) tutejszego mieszkańca, czy jak chcą inni - od rosnącego tu gęsto czarnego bzu.

Po 1243 a przed 1250 rokiem nastąpiła lokacja miasta na prawie niemieckim, zwanego od tego czasu Munsterberg (Góra klasztorna).

W wiekach średnich miasto przeżywało rozkwit pod panowaniem władców piastowskich. Bolko III Świdnicko Jaworski zadbał o mury miejskie (1301), zaś Bolko II Ziębicki był pierwszym władcą samodzielnego księstwa ziębickiego (istniejącego w latach 1322 - 1428).

W 1336 Bolko II ziębicki, po długim oporze, uległ presji króla czeskiego i złożył hołd lenny Janowi Luksemburskiemu. Śmierć w bitwie z Husytami ostatniego księcia ziębickiego Jana w 1428 roku położyła kres istnienia piastowskiego Księstwa Ziębickiego, które weszło pod bezpośrednie władanie władców czeskich. Pod panowaniem czeskim połączono ponownie Ziębice z Ząbkowicami i Kłodzkiem, tworząc nowe księstwo pod rządami czeskiej dynastii Podiebradów. Kolejne trudne czasy nastały dla Ziębic od 1740 roku w okresie tzw. Wojen śląskich.

Wiek XIX zmienił nieco charakter miasta, stało się ono znaczącym ośrodkiem przemysłowym (fabryka konserw, zakłady ceramiczne, cukrownia, browar) położonym przy dogodnym połączeniu kolejowym z Wrocławiem.